ดำ, ดำ, หรือแอฟริกันอเมริกัน?

โดย aly ลำไส้ใหญ่

บางครั้งบางประโยคก็โผล่ออกมา ประโยคดูเหมือนคุ้นเคย แต่คุณเห็นพวกเขาในวิธีที่ต่างออกไป

ที่เกิดขึ้นกับฉันเมื่อฉันอ่านประโยคต่อไปนี้ใน 'Blurring the Color Line' ของ Mary Sanchez:

การประมาณการใหม่สำหรับเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2544: ประชาชน 36.2 ล้านคนระบุตัวเองว่าเป็นคนผิวสี สามสิบเจ็ดล้านกล่าวว่าพวกเขาเป็นชาวฮิสแปนิก และผู้คน 37.7 ล้านคนถูกระบุว่าเป็นคนผิวดำหรือคนผิวดำ และอีกเชื้อชาติหนึ่ง

สิ่งที่โดดเด่นสำหรับฉันคือการเห็นคำว่า 'ดำ' ที่มีตัวพิมพ์เล็ก 'b' ในย่อหน้าเดียวกับ 'ฮิสแปนิก' กับตัวพิมพ์ใหญ่ 'H' เนื่องจากคำทั้งสองนี้หมายถึงผู้คน ฉันจึงสงสัยว่าทำไมคำว่า 'black' ไม่มีตัวพิมพ์ใหญ่ 'B' ที่ตรงกับตัวพิมพ์ใหญ่ 'H' ใน 'Hispanic'

ตอนนี้ ฉันเคยเห็นการใช้คำว่า 'ดำ' ซึ่งใช้เป็นอีกวิธีหนึ่งในการพูดแอฟริกันอเมริกัน โดยใช้ตัวพิมพ์เล็ก 'b' มาก่อน แต่คราวนี้ฉันต้องการเปลี่ยนตัวพิมพ์เล็ก 'b' เป็นตัวพิมพ์ใหญ่ 'B' เพื่อให้เป็น 'Black'

นี่คือวิธีที่ฉันเห็น เมื่อเราใช้คำต่างๆ เช่น แอฟริกันอเมริกัน ลาติน ชาวอเมริกันเชื้อสายเอเชีย และชนพื้นเมืองอเมริกัน เราจะใช้คำเหล่านั้นเป็นตัวพิมพ์ใหญ่

แล้วทำไมไม่แบล็กส์ล่ะ?

สำหรับฉัน มันเป็นเรื่องของการเคารพ ความยุติธรรม ความเสมอภาค และความเท่าเทียมกัน เมื่อเราใช้อักษรตัวพิมพ์เล็ก คำนั้นจะทำให้มองเห็นได้น้อยลง เด่นชัดน้อยลง และอาจมีความสำคัญน้อยลง มันเป็นรูปแบบจิ๋ว ชื่อของฉันเขียนด้วยตัวพิมพ์ใหญ่ 'A' และ 'C' สำหรับ 'Aly Colón' ฉันถือว่าเป็นการแสดงความเคารพ

เมื่อฉันพูดว่าฉันคิดว่าสีดำควรปรากฏด้วยตัว 'B' ตัวพิมพ์ใหญ่สำหรับ Julie Moos บรรณาธิการข่าวของ Poynter Online เธอจึงพูดคุยกับเจ้าหน้าที่ออนไลน์ หลังจากพูดคุยกัน เธอส่งอีเมลถึงฉันว่าเจ้าหน้าที่รู้สึกว่าสีตัวพิมพ์ใหญ่ที่เกี่ยวข้องกับเชื้อชาติสามารถหยุดผู้อ่านบางคนได้ พนักงานสะดวกที่สุดในการใช้ตัวพิมพ์เล็ก

Poynter Online ใช้ 'black' เป็นหลักในการระบุเชื้อชาติ เช่นเดียวกับ Associated Press และใช้แอฟริกันอเมริกัน ขึ้นอยู่กับบริบท “อย่าลังเลที่จะแจ้งข้อกังวลของคุณเกี่ยวกับเรื่องนี้” Moos บอกฉัน ในขณะที่ Poynter Online ยังคงพัฒนานโยบายและขั้นตอนต่างๆ ต่อไป

เนื่องจาก Moos กล่าวถึง Associated Press ฉันคิดว่าฉันจะตรวจสอบกับเครื่องมือแก้ไข stylebook ของพวกเขาเพื่อค้นหาว่าทำไมคำว่า 'black' จึงใช้ตัวพิมพ์เล็ก 'b' ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของสไตล์ของพวกเขา ฉันยังหันไปหาประธานของ American Copy Editors Society สำหรับข้อเสนอแนะบางอย่าง

นอร์ม โกลด์สตีน บรรณาธิการ stylebook ของ Associated Press ตอบคำถามอีเมลของฉันว่า AP ใช้ตัวพิมพ์เล็ก 'สีดำ' เป็นหลัก เนื่องจากเป็นการสะท้อนถึงการใช้ภาษาทั่วไปที่พบในหนังสือพิมพ์และนิตยสาร

AP ใช้อักษรตัวพิมพ์เล็ก 'สีดำ' เป็นหลักเพราะสะท้อนถึงภาษาทั่วไปที่พบในหนังสือพิมพ์และนิตยสาร

“มันยังเป็นรายการแรกในพจนานุกรมมาตรฐานส่วนใหญ่ รวมถึงพจนานุกรม New World College Dictionary ของ AP ฉบับที่สี่” เขากล่าวเสริมในอีเมลของเขา “แอฟริกัน-อเมริกัน, ฮิสแปนิก, อาหรับ และคำอธิบายที่คล้ายคลึงกันถือเป็นสัญชาติ (หรือสองสัญชาติ) ในขณะที่ 'ดำ' และ 'ขาว' เป็นคำศัพท์ที่ใช้กันทั่วไปสำหรับเผ่าพันธุ์เนกรอยด์และคอเคเซียน”

Goldstein ตั้งข้อสังเกตว่ารูปแบบ AP เปลี่ยนไปตามการใช้งานในช่วงหลายปีที่ผ่านมา เนื่องจากคำว่า 'สีดำ' กลายเป็นคำที่นิยมใช้กันในช่วงทศวรรษ 1970 แทนที่คำว่า 'Negro' มากเท่ากับที่ 'Negro' ได้เข้ามาแทนที่คำว่า 'colored' ก่อนหน้านี้ โกลด์สตีนเขียนคำว่า 'ชาวอเมริกันเชื้อสายแอฟริกัน' เป็นครั้งแรกในปี 2531 และรับรองโดยเจสซีแจ็คสันในการประชุมสุดยอดสิทธิพลเมืองในปี 2532 เขากล่าวเสริมว่า “จากการศึกษาพบว่าคนผิวดำส่วนใหญ่ชอบคำว่าดำมากกว่าแอฟริกัน-อเมริกัน, แอฟโฟร-อเมริกัน หรือนิโกร”

ในการสัมภาษณ์ทางโทรศัพท์ติดตามผล Goldstein กล่าวว่า AP เฝ้าดูสิ่งที่หนังสือพิมพ์ทั่วประเทศทำเกี่ยวกับการใช้ภาษา และเนื่องจากหลายคนใช้รูปแบบ AP เขาจึงกล่าวว่า 'เราอ่อนไหวมากขึ้นเมื่อหนังสือพิมพ์ไม่ใช้รูปแบบ AP และเราอาจจะเปลี่ยนไป'

AP ยังศึกษาสไตล์หนังสือของหนังสือพิมพ์รายใหญ่เช่นThe New York Timesและลอสแองเจลิสไทม์สเช่นเดียวกับเอกสารเช่นMilwaukee Journal Sentinelและกระดาษขนาดเล็ก มีการทบทวนสไตล์ของมันทุกปี แต่โกลด์สตีนกล่าวว่าเขาไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับการใช้ตัวพิมพ์เล็ก 'b' ในสีดำมากนัก

เมื่อฉันพูดกับ จอห์น แมคอินไทร์ , ประธาน ACES และหัวหน้าแผนกคัดลอกที่บัลติมอร์ซันเขากล่าวว่าเขาได้ปรึกษาการอ้างอิงมาตรฐานสองฉบับ: พจนานุกรม Merriam-Webster และการใช้ภาษาอังกฤษสมัยใหม่ของ New Fowler เขาอธิบายว่าคำว่า 'คนดำ' เป็นตัวระบุชาติพันธุ์ตั้งแต่ศตวรรษที่ 18 มันกลายเป็นคำที่ต้องการในปี 1960 และ 1970

ทำไมตัวพิมพ์เล็ก 'b''? อย่างแรก เขาพูดเพราะมันเป็นตัวพิมพ์เล็กเสมอ และประเพณีมีบทบาทสำคัญในการใช้ภาษา

“หนังสือพิมพ์ … อย่ากำหนดภาษา พวกเขาปฏิบัติตามภาษา” แมคอินไทร์กล่าว “คำว่า 'ดำ' และ 'ขาว' ที่ใช้อักษรตัวพิมพ์เล็กมีประวัติศาสตร์อันยาวนาน” เขากล่าว โดยสังเกตว่าไม่ใช่ความคิดที่ฉลาดที่จะเบี่ยงเบนความสนใจจากสิ่งที่ผู้อ่านใช้ “มันยากมากที่จะปรับเปลี่ยนการใช้งานแบบเดิมๆ เป็นเวลา 20 ปีแล้วที่เราได้รับการสนับสนุนให้ใช้ 'แอฟริกันอเมริกัน' แทน 'สีดำ' และก็ยังไม่ใช่การใช้งานที่ตกลงกันไว้”

ในขณะที่หนังสือพิมพ์ทุกฉบับสามารถกำหนดรูปแบบการใช้อักษรตัวพิมพ์ใหญ่ของคำว่า 'สีดำ' แมคอินไทร์กล่าวว่าเขาไม่รู้ว่าภายนอกตัวหนังสือพิมพ์จะมีอิทธิพลมากน้อยเพียงใด การเปลี่ยนแปลงดังกล่าวจะดูแปลกสำหรับหนังสือพิมพ์อื่น ๆ เขาตั้งข้อสังเกต

H.L. Mencken เคยกล่าวไว้ว่าคนธรรมดา ไม่ใช่อาจารย์ เป็นผู้กำหนดภาษา

“วิธีการเปลี่ยนภาษายังไม่เป็นที่เข้าใจกันดีนัก” เขากล่าว พร้อมเสริมว่า HL Mencken เคยกล่าวไว้ว่าคนที่ธรรมดาๆ ไม่ใช่อาจารย์ จะเป็นผู้กำหนดภาษา “สำหรับส่วนของฉัน ฉันจะต้องเห็น (ข้อโต้แย้ง) ที่โน้มน้าวใจอย่างยิ่งเพื่อทำการเปลี่ยนแปลง จะต้องมีเหตุผลที่โน้มน้าวใจ เป็นเหตุผลเชิงตรรกะที่จะทำ ฉันยังต้องดูการใช้งานเพื่อให้มีโอกาสใช้งานเกินกลุ่มขอบ นี่คือเหตุผลที่เราไม่ค่อยเข้าใจการใช้แฟชั่น ... ฉันต้องเห็น (เปลี่ยนเป็น 'ดำ') ที่อื่นที่ไม่ใช่หนังสือพิมพ์ของฉันเอง ไม่ใช่แค่จากสิ่งพิมพ์ของชนกลุ่มน้อยหรือกลุ่มชายขอบเท่านั้น”

เมื่อพูดถึงการเปลี่ยนแปลงการใช้งาน เช่น เปลี่ยนจาก 'ดำ' เป็น 'ดำ' แมคอินไทร์กล่าวว่าเขาจะให้ความสนใจกับสิ่งที่เขาเรียกว่าหนังสือพิมพ์ 'bellwether' เช่นThe New York Timesและลอสแองเจลิสไทม์ส. เขาตั้งข้อสังเกตว่าลอสแองเจลิสไทม์สเป็นผู้บุกเบิกทิศทางใหม่ด้วยการใช้ภาษาละตินและฮิสแปนิกเนื่องจากมีฐานประชากรขนาดใหญ่ เขาต้องการดูว่า Associated Pressนิวส์วีค,เวลา,รีดเดอร์ ไดเจสท์, และThe New Yorkerจะกล่าวถึงการเปลี่ยนแปลงดังกล่าว

“ปัญหาเหล่านี้ยากมาก” เขากล่าวเน้น

ฉันเห็นด้วย. ฉันตระหนักถึงคุณค่าของประเพณีและความชอบธรรมทางภาษาที่เกิดขึ้นเมื่อภาษามีการใช้งานอย่างกว้างขวางในหมู่ประชากรทั่วไป และฉันเข้าใจดีว่าการกำหนดมาตรฐานภาษาสำหรับนักข่าวเป็นเรื่องยากเพียงใด Goldstein และ McIntyre ใส่ใจเกี่ยวกับวิธีที่นักข่าวใช้ภาษา ฉันซาบซึ้งที่พวกเขาเข้าใจประวัติศาสตร์และความปรารถนาที่จะให้คำสั่งทางภาษาแก่เรา

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ฉันเข้าใจจากการพูดคุยกับทั้งโกลด์สตีนและแมคอินไทร์ก็คือ สิ่งพิมพ์จำนวนมากใช้รูปแบบ AP และ AP กำหนดรูปแบบโดยการดูสิ่งที่สิ่งพิมพ์อื่นๆ ทำ ฉันเห็นความเป็นไปได้ของการคิดแบบวงกลมที่อาจทำให้การเปลี่ยนแปลงยากขึ้น

หากเราเพียงแต่ฟังกัน เราจะได้ยินเสียงต่างจากเราอย่างไร? หากกฎส่วนใหญ่ 'กลุ่มชายขอบ' และชนกลุ่มน้อยมีบทบาทอย่างไร?

ฉันยังสนใจที่จะปฏิบัติต่อผู้คนอย่างเป็นธรรม เรื่องความเคารพ เราพูดถึงกันอย่างไร เรื่องทุน. วิธีที่เราระบุตัวบุคคลมีความสำคัญ

จู่ๆ ก็ดูแปลกสำหรับฉันที่เห็น 'สีดำ' ที่มีตัวพิมพ์เล็ก 'b' ในขณะที่กลุ่มอื่นๆ ได้ตัวอักษรตัวแรกเป็นตัวพิมพ์ใหญ่ และสำหรับเรื่องนั้น ทำไมไม่ใช้ตัว 'W' ตัวพิมพ์ใหญ่ใน 'สีขาว' ด้วยเช่นกันเมื่อใช้คำว่า 'สีขาว' เพื่อแสดงถึงผู้คน?

ดังนั้นฉันจึงไม่มีพื้นฐานที่ต้องการเปลี่ยนจาก 'ดำ' เป็น 'ดำ' และ 'ขาว' เป็น 'ขาว' เมื่อพูดถึงการระบุตัวบุคคลหรือไม่?